بسم الله الرحمن الرحیم
منا....
...
کلمه ای قدیمی که غمی تازه به دل می آورد.
هنوز زخم های دلمان از این آل یهود التیام نبخشیده بود که دوباره زخمی تازه بر دل ما مسلمانان زدند .
داعش , یمن ,سرباز های حرام زاده سعودی , حوادث حج و ... کلماتی بودند که داغ ما را تازه می کردند که کلمه جدیدی به آنها اضافه شد ; منا ...
منا به واژه ای غم بار تبدیل شده که در این روز ها پس از شنیدن آن به دنبال شنیدن تعداد جان باخته هایمان هستیم و آیا خبری از دوست و آشنا و فامیل مان که در این حج بودند میشود یا نه
افرادی که روزی در کنارمان بودند وحال خدا میداند در کدام بیمارستان یا سردخانه اند .
آخرین صوت زیبای قاری قران در کنار خانه خدا به همراه تصاویر اعتراض دانشمند ایرانی به ساخت و ساز های اطراف کعبه در گوشمان می ماند مخصوصا زمانی که با صدای ناله حاجیان , که در روز عید جلوی چشم سربازان سعودی جان دادند در هم آمیخته شود.
این صدا ها از ذهن ما پاک نمی شود
تازمانی که ...
تا زمانی که ظلم این ظالمان را به خودشان برگردانیم .
تا بدانیم و به دنیا هم بفهمانیم که
مسلمان آن پادشاه سعودی و طراح این قتل عام نیست
مسلمان آن ولیعهد ح که مراسم حج را هم با سلطنت در آمیخته نیست
مسلمان آن سربازان سعودی که فقط شاهد مرگ انسانها در منا بودند نیست
مسلمان ان جانباز شیمیای است که در آن معرکه ودر حال تنگی نفس خود اسپره تنفس خود را به مسلمانان دیگر میدهد و برایش فرق نمی کند که سیاه پوستند یا سفید پوست, جانبازی که ایثارش در میدان جنگ تمام نشد و با از خودگذشتگی اش به جهان نشان داد که هنوز انسانیت جریان دارد .
آل سعود امسال حج را به کام مسلمین جهان تلخ کرد و در حالیست که هنوز مسوولیت این قتل عام را نپذیرفته و برای بدون تقصیر نشان دادن خود تلاش میکند , البته دیگر ابعاد این قتل عام برای همه روشن شده است .
به امید آن که این قاتلان سعودی به عذاب الهی دچار شوند .
ان شاالله
اللهم عجل ولیک الفرج
از نشریه دانشجویی گرا
